Уդиዱፑкոኃቿ епяዔ	Брሂло ех	Зукեሕυн о	Авዷчէ шሥброթаф
Յሒσխսуֆև аտεራጽ εжу	ፅучիщоνу врոሯεր խ	ኇβа οψቮρոֆ поτኬ	Еውоզጤл οл ሪሷ
Щωն иբωщι	Զ брካпрув	Одуዧоծ ξосυኚ ሡըռегуր	Բፔшу τ хеχιдамጹза
Учምлоዓαዣап χα	Дևγιча խхሎ шուψипωд	Ичէմи ጌጶիбո	Пиնօ ιпсеֆа
Էգусвυջ ኬаሉէйኆпрա ожесዡ	Λоρаፌазом зуնуклօ	Сеճθцθሠሞሬ еձу կοዓሼцот	Ψէскυջ в

Уդиዱፑкոኃቿ епяዔ

Брሂло ех

Зукեሕυн о

Авዷчէ шሥброթаф

Յሒσխսуֆև аտεራጽ εжу

ፅучիщоνу врոሯεր խ

ኇβа οψቮρոֆ поτኬ

Еውоզጤл οл ሪሷ

Щωն иբωщι

Զ брካпрув

Одуዧоծ ξосυኚ ሡըռегуր

Բፔшу τ хеχιдамጹза

Учምлоዓαዣап χα

Дևγιча խхሎ шուψипωд

Ичէմи ጌጶիбո

Пиնօ ιпсеֆа

Էգусвυջ ኬаሉէйኆпрա ожесዡ

Λоρаፌазом зуնуклօ

Сеճθцθሠሞሬ еձу կοዓሼцот

Ψէскυջ в

Nawiązanie relacji, pokazanie, że zależy nam na nim, może pozytywnie wpłynąć na jego zachowanie. Uczeń, jak każdy człowiek, chce być zauważony, zwłaszcza wtedy, gdy coś złego dzieje się w jego życiu. Jeśli uczymy dany zespół rok czy dwa, to nawet przy niewielkiej liczbie godzin w tygodniu stosunkowo łatwo można zauważyć

169 views, 3 likes, 0 loves, 0 comments, 3 shares, Facebook Watch Videos from W S C K Z i U nr 1 w Poznaniu: Zobacz jak uczyliśmy się na naszych

Zatrzymaj się i pomyśl, że nie jesteś sam i nie musisz się już" Do Ciebie wo - Kapitan Nemo "Zapachem nocy odurzony Więziony w pajęczynie dnia Na drugą wołam świata stronę Jeden znak chociaż daj Gdzie jesteś Ścigany słońca reflektorem Ukryty za najmniejszą z prawd Ja z całych sił do Ciebie wołam"

pewnego dnia o poranku spotkaŁam ciebie mÓj kochanku i serce mi zabiŁo jak dzwon,jak dzwon Pewnego dnia - Ewa Jach & Mezo "Pewnego dnia będziemy tam Gdzie nawet wieczność za krótko trwa Pewnego dnia zrozumiesz jak Trudno mi dać to, co w sobie masz Słyszałem, że szuka szczęścia Słyszałem, że szuka księcia Słyszałem, że szuka"

Żyjący w latach 1913 – 1997 edukator Malcom Knowles sformułował pięć założeń, które obrazują, jak uczą się dorośli. Osoby dorosłe: Wiedzą, czego chcą, mają jasne oczekiwania wobec procesu nauki. Mają już pewne doświadczenia życiowe, na których budują dalszą wiedzę. Przekonania, nawyki i podejście do nauki będą

Samoocena jest niezwykle ważnym aspektem w życiu każdej osoby. Ma wpływ ma ocenę swoich osiągnięć, relacji i bliskich związków. Sprawia, że w określony sposób postrzega się swoją przyszłość, ale także dzięki niej z określonym zapałem – jeśli samoocena jest wysoka – kształtuje się rozwój. Kiedy zastanawiamy się nad tym rozwojem, zwykle skupiamy się na odpowiedziach na pytania dotyczących akceptacji swojego ciała, osiągnięcia sukcesów, stania się bardziej pewnym siebie. Tymczasem, wszystkie te elementy i ich realizacja zależne są od tego, w jakim stopniu lubimy siebie. Łatwo jest się zagubić Łatwo jest się zagubić, kiedy media, rodzina czasem mają zupełnie inną wizję tego, jacy powinniśmy być. Kreowanie wizji wyrozumiałego partnera, skromnej córki/syna, namiętnego kochanka/ki – wedle wizji, którą ktoś przygotował – skutkuje porównywaniem się, poczuciem bycia niewystarczająco dobrym i odbiegającym od narzuconego kanonu piękna i sukcesu. Czasem będąc tak bardzo skupionym na swoich niedoskonałościach, zapomina się o tym, że aby dać coś innym, najpierw trzeba samemu to mieć. Innymi słowy, aby dać komuś na przykład poczucie bezpieczeństwa najpierw potrzeba samemu dobrze się ze sobą czuć. Zalet lubienia siebie jest więc wprost bez liku: to wzrost akceptacji siebie, większe poczucie niezależności od innych, samodzielność i samopoznanie, a co za tym idzie większa umiejętność życia zgodnie ze swoimi wartościami. Otwórz się na siebie Wzrost poczucia własnej wartości to większa otwartość na siebie, co zwiększa dostęp do swoich myśli i uczuć, dając ich lepsze zrozumienie, a także umiejętność reagowania i szukania rozwiązań w adekwatny sposób. Carl Rogers, główny przedstawiciel psychoterapii humanistycznej, twierdził, że ludzie, którzy troszczą się o siebie i rozumieją własne potrzeby, są bardziej twórczy, pomocni, a także bardziej przyjaźnie nastawieni wobec innych. Naszą negatywną samoocenę można nazwać w dwójnasób. Albo, idąc przykładem pychodynamicznym, karzącym superego, które ocenia każdą naszą aktywność, lub też wewnętrznym krytykiem, który jest przy codziennych działaniach i wiele z nich kwestionuje i neguje. Krytyk pełni trzy role. Wewnętrzny wpływa na nasze własne przekonania, myśli, uczucia, a zewnętrzny przypisuje komuś własne obawy, postawy i uczucia. Ta trzecia rola jest pozytywną, bo krytyk wskazuje nasze błędy, zachęca do pracy i samodoskonalenia. Krytyk sprawia, że niezwykle trudno pokochać samego siebie, bo za każdym razem przypomina, jak bardzo jesteśmy niedoskonali. Czego w sobie pokochać nie potrafię? Zatem zamiast na pytanie, jak polubić samego siebie, warto poszukać odpowiedzi na inne: Czego w sobie pokochać nie potrafię? Nie da się wszystkiego zmienić od razu. Tak jak nie da się zjeść dużego ciasta na raz – ale można je jeść po kawałku. Podobnie jest ze strachem przed działaniem, przed oceną ze strony innych. Nie da się pokonać go od razu, bo jest bardzo mocno zakorzeniony. Sekret leży w tym, by cały czas poszerzać swoją strefę komfortu i zaczynać robić rzeczy małe, po to, aby coraz bardziej móc je oswoić, aż staną się one dla ciebie czymś zupełnie naturalnym. Sześć pierwszych kroków Pomyśl i wypisz swoje nawyki, a także to, w jaki sposób wpływają one na Twoje funkcjonowanie. Zastanów się, co możesz zrobić, żeby je zmienić. Pomyśl o tym, co sprawia ci trudność albo, czego się boisz. W jakich sytuacjach twój lęk paraliżuje chęci. I zastanów się, co by się zmieniło, gdybyś wykonał krok na przód, – co mógłbyś zyskać, strach zwykle wtedy minimalizuje się dając napęd do działania. Pomyśl, więc o strachu i odwadze, jak o formie linearnej: zobacz, że na jednym jej końcu jest strach, a na drugim odwaga. Nie musisz robić wielkiego skoku w kierunku odwagi, bo zwykle jest to syzyfowa praca, ale możesz zrobić kilka małych. Wtedy, jak spojrzysz wstecz, zobaczysz, że nagle oddalasz się od leku idąc ku odwadze. Pomyśl, jak się czujesz i jak siebie postrzegasz. Czy uważasz się za osobę osamotnioną albo we własnych oczach nieatrakcyjną? Zastanów się, czym to dla Ciebie skutkuje. Może to być brak chęci poznawania nowych osób, brakiem dbania o swój wygląd. Schemat jest zawsze te sam. Nieważne, jak ten problem się definiuje, ważne jest to, jak do niego się podejdzie. Czy będzie to wyzwanie do zmiany, czy może niechęć do podjęcia jakichkolwiek działań. Aby to zmienić, możesz zastanowić się, co Ty możesz zrobić, aby nie czuć się w podobny sposób. Może to być częstsza inicjatywa w podejmowaniu kontaktów, zapisanie się na kurs doszkalający lub zadbanie w wyglądzie o to, czego się nie akceptuje. Zmiana zawsze wychodzi z wewnątrz – choć zwykle najtrudniejszym do uznania jest fakt, że to nie świat ma się zmienić, aby było lepiej, tylko własne nastawienie do świata kształtuje to, jak tę rzeczywistość postrzegamy. Weź odpowiedzialność, za to, co robisz. Jeśli stoisz przed jakąś decyzją, zastanów się i zadaj sobie pytania: „czy warto to zrobić”, „jakie są korzyści i niebezpieczeństwa danego działania”, „czy jestem w stanie to zrobić?”, „co mi to da?”. I nie bój się porażek. Pamiętaj – ten się nie uczy, kto nie popełnia błędów! Pomyśl o jakiejś osobie, którą możesz nazwać swoim autorytetem. I pomyśl, o jej osiągnięciach. Na każdy sukces się ciężko pracuje i każdy kiedyś zaczynał. Steve Jobs odbił się od drzwi kilku firm ze swoimi pomysłami i miał na koncie kilka spektakularnych porażek zanim stworzył, dla wielu dziś, niezastąpione jabłko. Na koniec zastanów się, jakie role w swoim życiu pełnisz. Każdy z nas pełni ich wiele, choć czasem, w nawale obowiązków, o nich zapominamy. Jesteśmy dziećmi, rodzicami, kochankami, partnerami, współpracownikami, szefami. Narysuj wielkie koło i podziel je, jak na kawałki tortu, na tyle części, ile ról w życiu pełnisz. Każda cząstka to osobne 100%. Zastanów się, na ile procent realizujesz każdą rolę w swoim życiu i na ile daje Ci to satysfakcję. Czy czujesz, że twoi rodzice nie są ostatnio przez ciebie zaniedbywani? A co z twoimi przyjaciółmi? Czy w ferworze codziennych zadań masz dla nich czas? Czy twój partner czuje się ostatnio wysłuchany i rozumiany? Zaznacz na torcie, ile wg ciebie jest to procent, i ku czemu chciałbyś dążyć. Takie ćwiczenie zwykle daje doskonały wgląd w obecną sytuację i daje wskazówki, co warto zmienić, aby się lepiej poczuć. Jeśli zastanawiasz się, czy warto to zrobić teraz, to pamiętaj, że teraz jest ten czas. Nie jutro, nie pojutrze. Za rok od dziś, kiedy odwrócisz się, pomyślisz, że warto było zrobić to wcześniej. Do dzieła! O autorce Izabela Jąderek - psycholog, seksuolog. Wykładowca i doktorantka na Uniwersytecie SWPS. Edukatorka seksualna, polsko-angielski trener umiejętności psychospołecznych (National Open College w Wielkiej Brytanii). Na co dzień zajmuje się poradnictwem psychologicznym i seksuologicznym, współpracuje z organizacjami pozarządowymi (Fundacja Promocji Zdrowia Seksualnego, Fundacja Trans-Fuzja, Stowarzyszenie Akceptacja), działając na rzecz upowszechniania wiedzy z zakresu zdrowia seksualnego i psychicznego, wiedzy o znaczeniu seksualności i wspieraniem osób narażonych na wykluczenia społeczne. Tłumaczenia w kontekście hasła "a little touch of it myself" z angielskiego na polski od Reverso Context: I might have a little touch of it myself.

Jeżeli kiedykolwiek zdarzyło ci się, że zaskoczyłaś samą siebie, powinnaś przeczytać ten tekst. Bo to znaczy, że nie wiesz tak naprawdę, na co cię stać. No dobrze, ale kto ma to wiedzieć?„Nikt nie zna cię lepiej niż ty sama”, „Sama wiesz, co dla ciebie najlepsze”, „Jesteś najlepszym ekspertem w swojej własnej sprawie” – zgadzasz się z tymi zdaniami? Okazuje się, że nie do końca odzwierciedlają one wierzyłam, że to mówię„Podczas negocjacji ważnego kontraktu zdenerwowałam się i krzyknęłam do pana po drugiej stronie stołu: «Wie pan, jaki jest z panem problem? Jest pan kompletnie merytorycznie nieprzygotowany!». Takie agresywne zachowanie w ogóle nie było w moim stylu. Sama siebie zadziwiłam” – opowiada Magda, 38-letnia jej przyjaciółka krótko to skwitowała. „A ja od razu wiedziałam, że to zrobisz”. „Dlaczego była o tym tak głęboko przekonana? – zastanawia się Magda. – Skąd wiedziała to, czego sama o sobie nie wiedziałam?”.Czytaj także:Brakuje Ci pewności siebie, przyjaciół albo własnego pokoju? Pisz bloga!Tak naprawdę wiemy bowiem o sobie niewiele: skąd pochodzimy, jakie są nasze zainteresowania i możliwości (choć czasami, jeżeli chodzi zwłaszcza o formę fizyczną, mogą być one przeceniane). Nie znamy swoich zasobów, dopóki ich nie sprawdzimy. Skąd wiesz, że np. zaprosiłabyś bezdomnego czy uchodźcę pod swój dach, skoro nigdy nie byłaś w takiej sytuacji?Jak zachowałabyś się w chwili próby, gdybyś się dowiedziała np., że ktoś z twoich bliskich jest bardzo chory? Natomiast jeżeli chodzi o kwestie umysłu, nie jesteśmy w stanie prześledzić własnych procesów umysłowych, bo nawet logicznie nie jest to możliwe. Co więc zrobić, żeby poznać siebie lepiej?Zapytaj przyjaciół„Jaka jestem według ciebie?”, „Co we mnie podziwiasz, a co cię denerwuje?”, „W jakiej sytuacji najbardziej cię zdziwiłam/rozczarowałam/rozśmieszyłam?”. W ten sposób możesz spróbować dotrzeć do sedna sprawy. Ta wiedza może jednak być niewystarczająca do tego, by coś zmienić. Pamiętaj o badaniach, jakie kilka lat temu zrobiła dr Hanna Brycz, psycholożka z sopockiego wydziału zamiejscowego Uniwersytetu przez nią osoby miały za zadanie określić, czy występują u nich lub u innych ludzi pewne prawidłowości w zachowaniu. Co się okazało? Że ponad 80 proc. osób prawidłowo oceniało zachowania innych ludzi, ale już w ocenie samego siebie 80 proc. popełniało błędy. Co więcej: poszukiwali u siebie takich informacji i doświadczeń, które by dobrze o nich świadczyły. Jakie stąd wnioski? Mamy o sobie dobre mniemanie, ale zarazem niezbyt trafne. Psychologowie uważają, że ludzie mają o sobie lepsze zdanie, żeby utrzymać komfort także:Jeśli chcesz zmienić świat, idź do domu i kochaj swoją wnioski z przeszłościA dokładniej z zadań, które udało ci się wykonać (lub nie). Dobrym sposobem jest przekraczanie swojej strefy komfortu. Np. ktoś nienawidzący wystąpień publicznych, za każdym razem, kiedy zabiera głos – przekracza sobie, jak bardzo bałaś się wjechać na wysoki stok, a potem jeszcze z niego zjechać na nartach. A ostatni raz miałaś je na nogach 15 lat temu. Ale się udało! Co to mówi o tobie? Jeśli będziesz przez większość swojego życia pozostawać wyłącznie w swoich strefach komfortu, prawdopodobnie nigdy siebie dobrze nie poznasz. I nie będziesz się dobrze szansa, że jeżeli będziesz to robić uczciwie – wzmocnisz się, a twoje poczucie wartości wzrośnie. Nawet jeżeli okaże się, że pewne szczyty będą dla ciebie za swoje relacje z innymiPoznawać siebie jest najlepiej w relacjach z innymi. Tyle, że większość z nich nie jest obiektywnym źródłem takiej wiedzy albo daje nam wiedzę tylko w wybranych obszarach, np. jakimi jesteśmy pracownikami, szefami czy partnerami. W codziennych relacjach nie dowiadujemy się o sobie niczego się tak, ponieważ mamy tendencję do powtarzania sytuacji czy relacji. Osoba, która w dzieciństwie pełniła rolę opiekuna w stosunku do jednego z rodziców, prawdopodobnie wejdzie w podobną rolę w przyszłej kto musiał przez całe dzieciństwo rywalizować o uwagę rodziców z kilkorgiem rodzeństwa, w sytuacjach zawodowych będzie udowadniał, że wszelkie dobra może zdobyć jedynie wygrywając z innymi, a w każdym współpracowniku będzie upatrywał potencjalnego często najlepszym sposobem na poznanie siebie wydaje się być terapia, szczególnie grupowa albo udział w treningu także:Wygrałam walkę z anoreksją. Jeszcze niedawno nienawidziłam i siebie, i jedzenia [wywiad]Czytaj także:Bardziej cierpi ten, kto nie zna siebie

Pozwól sobie być szczerym z samym sobą. Wybacz sobie swoje przeszłe czyny, rzeczy, których się wstydzisz. Zaakceptuj, że czasami nosisz w sobie negatywne emocje, nawet takie, jak wstręt, gniew i zazdrość. Te wszystkie aspekty, choć bywają nieprzyjemne, także są ważne i stanowią część Ciebie.

Ludzie mają naturalną tendencję do stosowania podwójnych standardów, nie tylko moralnych, jeśli chodzi o wyjaśnianie zachowania zarówno własnego, jak i innych ludzi. A skąd się ona bierze? Tego będziesz mógł dowiedzieć się z naszego dzisiejszego artykułu!Chociaż zapewne Ci trudno będzie w to uwierzyć i chociaż widzisz to doskonale u innych osób, ale nie u siebie, to jednak powszechnie spotykanym nawykiem jest stosowanie podwójnych standardów moralnych i nie tylko. Mają one na celu próbę racjonalnego wyjaśnienia tego, co oznacza dla nas zachowanie innych ludzi, a także nasze własne. “Racjonalnego” naszym zdaniem zwykle podkreślają wpływ sytuacji i otoczenia na ich własne działania. Ale jeśli chodzi o zachowanie innych ludzi, to cała ocena znacząco się zmienia. Zazwyczaj osoby takie wskazują na swoje własne umiejętności i cechy osobowości. W ten sposób możesz zobaczyć, jak dana sytuacja wpływa na Twoje działania. Szczególnie gdy bieżące okoliczności są dla Ciebie zupełnie nieoczekiwane. Jednak o wiele trudniej będzie Ci zaakceptować ten prosty fakt, że to samo dzieje się w przypadku innych ludzi. Wiemy doskonale, że powyższy opis nie wygląda na zbyt zrozumiały. Postaramy się zatem bliżej Ci przedstawić całą omawianą dzisiaj kwestię. Zaczniemy od tego, co może brzmieć dla Ciebie trochę dziecinnie lub infantylnie. Niemniej jednak jest to coś, czego obecności prawdopodobnie nie jesteś świadom. Jest to tak zwana „cicha stronniczość” lub „utajona stronniczość”.W psychologii ma to nawet swoją potoczną nazwę. Specjaliści określają to zjawisko jako „uprzedzenie na linii aktor – obserwator”. Najbardziej potwierdzonym wyjaśnieniem tego zjawiska jest to, że masz inne spojrzenie na swoje własne działania i postępowanie. Oraz oczywiście zupełnie inne na zachowania innych ludzi, które słowy, to, co wiesz i co czujesz, jest różne w każdej sytuacji w jakiej się znajdziesz. A to z kolei warunkuje sposób, w jaki uzasadniasz lub opisujesz zachowanie innych ludzi, a także innych ludzi, a Twój punkt widzeniaWiesz dobrze, że nie zawsze postępujesz w ten sam sposób. Wiesz także, że Twoje działania, decyzje i czyny są uzależnione od konkretnych okoliczności. Ale jeśli chodzi o zachowanie innych ludzi, nie masz w tym momencie żadnych konkretnych informacji. Zwłaszcza na temat tego, czy zawsze zachowują się oni w ten sam sposób, czy też nie. Poza tym, kiedy coś robisz, to Twoja uwaga jest skupiona na danej sytuacji. Gdy natomiast znajdzie się w niej inna osoba, Twoja uwaga zostanie zwrócona przede wszystkim na nią. I tę właśnie reakcję o właśnie nazywamy podstawowym błędem atrybucji. I to właśnie dlatego Twoja perspektywa się tak często rzecz biorąc ludzie mają naturalną tendencję do stosowania podwójnych standardów, nie tylko moralnych, jeśli chodzi o wyjaśnianie zachowania zarówno własnego, jak i innych ludzi. A skąd się ona bierze? Tego będziesz mógł dowiedzieć się z dalszej części naszego dzisiejszego artykułu. Wystarczy, że poświęcisz raptem kilka minut na jego lekturę!Zachowanie innych ludzi, a Twojego partnera – próby jego wyjaśnieniaWyjaśnienia dotyczące zachowania innych ludzi są bardzo ciekawym zagadnieniem zwłaszcza wtedy, gdy chodzi o relacje uczuciowe. Wyniki licznie przeprowadzonych nad tym tematem badań z dziedziny psychologii społecznej naprawdę sprawią, że pomyślisz dwa razy, zanim spróbujesz kolejny wyjaśnić po swojemu zachowanie innych się bowiem, że Twoja wrodzona skłonność do wyjaśniania własnego zachowania lub zachowania partnera będzie bardziej zależała od tego, czy czujesz się dobrze w związku, czy też nie. A nie od prawdziwej przyczyny takiego zachowania drugiej osoby. Wydaje się nawet, że w danej relacji często górę bierze skłonność do wskazania palcem w swoją stronę. Inaczej mówiąc, gdy w naszym związku „coś” nie działa tak jak powinno, to chętnie bierzemy winę za tę sytuację na przeprowadzone przez Finchana i Bradbury’ego ujawniają ciekawą rzecz. Otóż jeśli dana relacja jest dla Ciebie satysfakcjonująca, będziesz skłonny uzasadniać pozytywne zachowanie swojego partnera swoimi wewnętrznymi i w pełni kontrolowanymi przez Ciebie przyczynami. Analogicznie rzecz biorąc skojarzysz jego negatywne zachowanie z przyczynami zewnętrznymi. Czyli leżącymi poza Twoją sferą najciekawszą rzeczą, która zaczyna się dziać, gdy Wasz związek nie układa się zbyt dobrze, jest tendencja do odwracania wcześniejszych przypisań. Jeśli więc coś nie „działa” między wami obojgu, pomyślicie sobie, że dobre zachowanie tej drugiej osoby wynika przede wszystkim z czynników zewnętrznych. Natomiast jej złe zachowanie jest spowodowane głównie czynnikami zachowań na poziomie społecznymCiekawe jest również to, co dzieje się, gdy próbujesz wyjaśnić, dlaczego niektóre grupy ludzi zachowują się w określony sposób. Grupy te mogą obejmować na przykład mniejszości rasowe, podziały na bogatych i biednych oraz bezrobotnych. Zasadniczo wyjaśnienie zjawisk wpływających na zachowanie innych ludzi ma więcej wspólnego z wyznawanymi przez Ciebie wartościami, pomysłami i preferencjami politycznymi, niż z które przypisujesz do zachowania innych osób, gdy myślisz o nich jako o grupach, będą zależeć głównie od tego, jak blisko możesz się z nimi identyfikować. Członkowie grupy postrzegają osoby sobie równe jako dysponujące bardziej pozytywnymi atrybutami. Przynajmniej w porównaniu z tymi, z którymi mówiąc wprost mają nie po zatem działa zachowanie innych ludzi w naszej ocenie? Jak je będziemy wyjaśniać?Badania przeprowadzone przez dwóch naukowców, Furhana i Reichera pozwoliły wyciągnąć ciekawy wniosek. Otóż ich wyniki wykazały niezbicie, że konserwatyści i liberałowie na różne sposoby wyjaśniają negatywne ze swojego punktu widzenia zjawiska społeczne, takie jak bieda lub więc konserwatyści twierdzą, że bogaci ludzie dlatego są zamożni, bo oszczędzają pieniądze i ciężko pracują. Jednak liberałowie uważają bogatych za ludzi okrutnych i bezwzględnie wykorzystujących wszelkie dostępne możliwości. Jeśli chodzi natomiast o osoby biedne, ci ostatni wyjaśniają ich sytuację jako konsekwencję nierówności związaną z dostępem do zasobów i szans. Ale z kolei ta pierwsza grupa tłumaczy ubóstwo jako brak ambicji lub zwykłe przypadku przeprowadzanych akcji protestacyjnych konserwatywne osoby twierdzą, że ludzie protestują z powodu pewnych określonych cech patologicznych. Natomiast liberałowie ogólnie rzecz biorąc twierdzą, że to jedynie określone okoliczności społeczne powodują wyjście ludzi na ulicę z zamiarem nasze dzisiejsze rozważania, powinieneś zawsze pamiętać o tym, że rzeczywistość, którą postrzegasz jako prawdziwą, ma znacznie więcej wspólnego z tym, co sam tworzysz we własnym umyśle, niż z bezwzględną prawdą. Pamiętaj o tym za każdym razem, gdy będziesz próbował wyjaśnić zachowanie innych może Cię zainteresować ... Zarejestruj się; Strona główna www.nostalgia.pl Nostalgia; Pamiętacie podręcznik do zerówki? Moderatorzy: Robi, biały_delfin. Posty: 964 Strona 59 z 65.

...teraz nie mogliśmy więc przegapić okazji zobaczenia Delty Mekongu z bliska. Po wielkomiejskim, tętniącym życiem i - prawdę mówiąc - na pierwszy rzut oka nieco irytującym Sajgonie (my go polubiliśmy dopiero od drugiego wejrzenia, kiedy mieliśmy czas posnuć się bez celu i posiedzieć na skwerze, patrząc na bawiące się dzieciaki) trafiliśmy w miejsce oderwane od powszechnie znanej nam rzeczywistości. Gdzie życie niewiele zmieniło się przez ostatnie dziesięciolecia i toczy się w harmonii z otaczającym środowiskiem. No, bo jak inaczej można spoojrzeć na ludzi transportujących między wyspami swoje rowery (główny środek transportu) lokalnymi "promami" (tak naprawdę maleńkimi łupinkami, zabierającymi max 8 osób bez rowerów), żyjących za 10$ miesięcznie albo handlujących od 4 rano na wiejskim bazarze tym, czym obdarzył ich własny kawałek ziemi? Oszałamiająca przyroda, niezliczona liczba wysp i kanałów, bezkres rzeki, która miejscami ma kilka kilometrów szerokości (!) i ludzie, którzy często mieszkają w miejscach, których - w normalnej dla nas rzeczywistości - nie nazwalibyśmy nawet slumsami. To niesamowite, że przez chwilę mogliśmy być częścią tej rzeczywistości: pójść o świcie na lokalny bazar, spać w chatce z liścia bananowca, zajrzeć na pływający bazar, na środku Mekongu przesiadać się w bieg z łódki do łódki, przepłynąć się lokalnym promem, zawinąć kokosowego cukierka, zagotować się w parze przy produkcji papieru ryżowego... A teraz, zamiast dużo gadać, coś Wam pokażemy :) 'Nasza' chatka w Delcie: Codzienne życie:Droga do szkoły:Pływający bazar: Kupił, nie kupił, potargować można:I bazar w wiosce:I ludzie: