Stary człowiek i morze to nowela napisana przez amerykańskiego pisarza Ernesta Hemingwaya w 1951 roku na Kubie i opublikowana w 1952 roku. Było to ostatnie duże dzieło literackie Hemingwaya opublikowane za jego życia. Jedno z jego najsłynniejszych dzieł opowiada historię Santiago, starego kubańskiego rybaka, który walczy z olbrzymim marlinem w Prądu Zatokowym u wybrzeży Kuby. Podsumowanie i streszczenie The Old Man and the Sea to opowieść o epickiej walce starego i doświadczonego rybaka z największym połowem w jego życiu. Od osiemdziesięciu czterech dni Santiago, stary kubański rybak, wyrusza na statek i wraca z pustymi rękami. To tak niefortunne, że rodzice jego oddanego młodego ucznia i przyjaciela, Manolina, zmusili chłopca do opuszczenia starca i łowienia ryb w bardziej zamożnej łodzi. Jednak chłopiec co wieczór nadal opiekuje się starcem po jego powrocie. Pomaga starcowi zanieść swoją drużynę do jego odrapanej chaty, zapewnia mu jedzenie i omawia najnowsze osiągnięcia w amerykańskim baseballu, zwłaszcza próby bohatera staruszka, Joe DiMaggio. Przekonany, że jego bezproduktywna passa wkrótce dobiegnie końca, Santiago postanawia następnego dnia popłynąć dalej niż zwykle. W osiemdziesiątym piątym dniu swojej niefortunnej passy Santiago robi to, co obiecał, przepływając swoją łodzią obok płytkich wód przybrzeżnych wyspy i wypływając do Prądu Zatokowego. Przygotowuje sieci i zrzuca je. W południe duża ryba, o której wie, że jest marlinem, bierze haczyk, który Santiago umieścił na głębokości stu sążni w wodzie. Starzec umiejętnie zahacza rybę, ale nie jest w stanie jej wyciągnąć. Zamiast tego ryba zaczyna ciągnąć łódź. Nie mogąc szybko przywiązać linki do łodzi, bojąc się, że ryba zerwie napiętą linkę, starzec podtrzymuje napięcie linki ramionami, plecami i rękami, gotowy puścić, jeśli marlin pobiegnie. Ryba ciągnie łódź cały dzień, całą noc, kolejny dzień i kolejną noc. Płynie stale na północny zachód, aż w końcu się męczy i płynie na wschód z prądem. Cały czas Santiago jest w ciągłym bólu z powodu żyłki. Za każdym razem, gdy ryba nurkuje, skacze lub biegnie ku wolności, sznur bardzo mocno przecina Santiago. Choć zraniony i zmęczony, stary człowiek odczuwa głęboką empatię i podziw dla marlina, jego brata w cierpieniu, sile i determinacji. Trzeciego dnia ryba zmęczona, a Santiago, pozbawiony snu, cierpiący i prawie majaczący, udaje się zbliżyć marlina na tyle blisko, by zabić go harpunem. Martwy obok łodzi marlin jest największym, jaki Santiago kiedykolwiek widział. Przywiązuje go do swojej łodzi, podnosi mały maszt i odpływa do domu. Podczas gdy Santiago jest podekscytowany ceną, jaką przyniesie marlin na rynek, bardziej obawia się, że ludzie, którzy jedzą rybę, nie są godni jej wielkości. Gdy Santiago żegluje z rybą, krew marlina pozostawia ślad w wodzie i przyciąga rekiny. Jako pierwszy atakuje duży rekin mako, którego Santiago udaje się zabić harpunem. W walce staruszek traci harpun i kawałki cennej liny, narażając się na kolejne ataki rekinów. Starzec walczy z kolejnymi złośliwymi drapieżnikami najlepiej, jak potrafi, dźgając je prymitywną włócznią, którą przywiązuje nożem do wiosła, a nawet uderzając rumpelem statku. Chociaż zabija kilka rekinów, pojawia się ich coraz więcej, a gdy zapada noc, ciągła walka Santiago z padlinożercami jest daremna. Pożerają cenne mięso marlina, pozostawiając tylko szkielet, głowę i ogon. Santiago karze się za to, że posunął się „za daleko” i poświęcił swojego wielkiego i godnego przeciwnika. Wraca do domu przed świtem, wraca do swojej chaty i śpi spokojnie. Następnego ranka tłum zdumionych rybaków gromadzi się wokół szkieletu ryby, który wciąż jest przywiązany do łodzi. Nie wiedząc nic o zmaganiach starca, turyści w pobliskiej kawiarni patrzą na szczątki olbrzymiego marlina i mylą go z rekinem. Manolin, zaniepokojony nieobecnością starca, płacze, gdy znajduje Santiago bezpiecznego w swoim łóżku. Chłopiec przynosi staremu kawę i gazety z wynikami baseballu i patrzy, jak śpi. Kiedy staruszek się budzi, oboje zgadzają się ponownie łowić ryby jako partnerzy. Starzec wraca do snu i śni jego zwykły sen o lwach bawiących się na plażach Afryki. Gatunek: Fikcja Stary człowiek i morze należy do podkategorii fikcji zwanej fikcją literacką. Jak wiadomo, większość książek przypisanych do klasy literatury należy do gatunku beletrystyki literackiej. Te książki to coś więcej niż miłe historie; Mają warstwy. Dają czytelnikowi głębsze zrozumienie kondycji ludzkiej. Mogą być stare lub nowe, ale zwykle na ich stronach jest coś do przemyślenia. Jednak fikcja literacka to wciąż dość szeroki gatunek. Jak dotąd wiemy tylko, że historia jest zmyślona, ale Hemingway nadał jej dodatkowe znaczenie. To pomaga nam znaleźć książkę w księgarni, ale tak naprawdę nie mówi nam, jaką historię przeczytamy. Postacie Santiago: staruszek z tytułu powieści Santiago jest kubańskim rybakiem, który od dłuższego czasu ma pecha. Mimo swojego doświadczenia nie był w stanie łowić ryb od osiemdziesięciu czterech dni. Jest skromny, ale przejawia uzasadnioną dumę ze swoich umiejętności. Jego wiedza na temat morza i jego stworzeń oraz jego rzemiosła jest niezrównana i pomaga zachować poczucie nadziei bez względu na okoliczności. Marlin: o której wiemy, że ma osiemnaście stóp pod koniec powieści, jest rybą, którą łowi pierwszego popołudnia podczas swojej dalekomorskiej wyprawy na ryby. Ze względu na duże rozmiary marlina Santiago nie jest w stanie wyłowić ryby i oboje angażują się w rodzaj przeciągania liny, które często wydaje się bardziej sojuszem niż walką. Manolina: Przypuszczalnie jako dziecko lub nastolatka, Manolin jest uczniem i oddanym asystentem Santiago. Joe DiMaggio: Chociaż DiMaggio nigdy nie pojawia się w powieści, odgrywa ważną rolę. Santiago uwielbia go jako wzór siły i zaangażowania, a jego myśli zwracają się do DiMaggio, gdy tylko potrzebuje zapewnienia o własnej sile. Martin: Podobnie jak Perico, Martin, właściciel kawiarni w Santiago, nie pojawia się w opowieści. Papuga długoogonowa: Perico jest właścicielem winnicy w mieście Santiago. Nigdy nie pojawia się w powieści, ale pełni ważną rolę w życiu rybaka, dostarczając mu gazety informujące go o wynikach baseballu. Analiza Hemingway spędza dużo czasu na nawiązywaniu więzi między Santiago a jego naturalnym środowiskiem: ryby, ptaki i gwiazdy są jego braćmi lub przyjaciółmi, ma serce żółwia, zjada żółwie jaja dla wzmocnienia, pije olej z wątroby rekina dla zdrowia itp Co więcej, pozornie sprzeczne elementy są wielokrotnie pokazywane jako aspekty zjednoczonej całości: morze jest miłe i okrutne, kobiece i męskie; portugalski wojownik jest przystojny, ale zabójczy; Rekin mako jest szlachetny, ale okrutny. Założenie jedności powieści pomaga uratować Santiago pośrodku jego wielkiej tragedii. Dla Santiago sukces i porażka to dwa równe aspekty tego samego istnienia. Są formami przejściowymi, które kapryśnie przychodzą i odchodzą, nie naruszając podstawowej jedności między nim a naturą. Dopóki koncentruje się na tej jedności i postrzega siebie jako część natury, a nie rywalizującego z nią zewnętrznego antagonisty, nie mogą go pokonać nieszczęścia, które go spotykają.

Ksiazka jest interesujaca tak samo jak "Maly Ksiaze"czy inne,kazda ksiazka ze wzgledu na jej tresc jest ciekawa ma cos nam uswiadomic i udowodnic.Hamigway mial na celu pokazac nam to,ze ktos jest stary i biedny to nie jest na straconej pozycji,nie jest juz skonczony na tym swiecie, i ze jego jedynym obowiazkiem jest czekanie na smierc,ktora lada moment moze przyjsc.To co napisalas to ja sie z

„Stary człowiek i morze” Ernesta Hemingwaya W powieści motyw ten pojawia się wielokrotnie, zazwyczaj przybierając formę bólu fizycznego, trapiącego starca. Cierpienie było nieodzownym elementem życia Santiago. Rybak zdołał się już do niego przyzwyczaić, dlatego świetnie radził sobie na morzu.

Mimo to muszę go zabić. Cieszę się, że nie musimy próbować zabijać gwiazd”. „Człowiek nigdy nie zgubi się na morzu (…)”. „Na jego miejscu zebrałbym teraz wszystkie siły i gnał, póki się coś nie urwie. Ale, Bogu dzięki, ryby nie są tak mądre jak ci, co je zabijają, chociaż są szlachetniejsze i zręczniejsze”.

Kartka z pamiętnika Santiago. Minęły trzy dni od mojego powrotu do wioski. Silne wiatry ustały i morze znów jest spokojne. Pogoda przez czas mojej rekonwalescencji była dokonała do połowów, lecz za namową chłopca pozostałem w chacie i wracałem do zdrowia. Co jakiś czas odwiedzają mnie mężczyźni z osady gratulując mi

Santiago kocha i rozumie nie tylko morze, ale wszystko co się z nim łączy – ryby, morskie ptaki, rośliny wodne. Podobny stosunek łączy rybaka ze złowionym marlinem. Santiago szanuje go jako równorzędnego przeciwnika. „Nigdym nie widział nic większego, piękniejszego, bardziej spokojnego i bardziej szlachetnego od ciebie, bracie

CURRICULUM VITAE. Imię i Nazwisko: Santiago Fisherman. Adres: Kuba; zatoka Golfstrom. Wiek: 80 lat. Stan cywilny: wdowiec. Wykształcenie: inż. rybołówstwa. Przebieg pracy: rybak. Zainteresowania: łowienie ryb, baseball. zatoka Golfstrom, 5.09.1960r.

Został laureatem Nagrody Pulitzera za opowiadanie "Stary człowiek i morze" w 1953 roku oraz Nagrody Nobla w dziedzinie literatury rok później. Podczas II wojny światowej brał udział między innymi w wyzwoleniu Paryża i ofensywie w Ardenach. walczył podczas I wojny światowej, był ranny. urodził się w Stanach Zjednoczonych (w Oak

Santiago był tak samo, a może nawet bardziej przywiązany do chłopaka. Od kiedy wypływał na morze bez niego, zaczął rozmawiać sam ze sobą. W czasie kiedy walczył z ogromnym merylinem często żałował , że nie ma z nim chłopca. Tęsknił za nim i chciał mieć go przy sobie, żeby mu pomagał albo chociaż z nim porozmawiał.

Udostępnij. „Stary człowiek i morze” to jedno z najbardziej znanych dzieł Ernesta Hemingway’a. Książka opowiada historię Santiago, starego kubańskiego rybaka, który ma pecha i nie łowi żadnej ryby od 84 dni. Jego młody uczeń, Manolin, zostaje zmuszony przez swoich rodziców do opuszczenia starca i pracuje z bardziej

Е እ	Усеግխвсիጸ ጥሲςጼዦиኹаκо ቧиտուբеቁէ	Езо де	Аձеςуψፌц րኢтቫጰу βиσ
ጯεլጌсвխсл εզևዳиգէ т	Ζιнтуբ оф	Тኧ πጾχፂ	Усосቱ дէφօኮ
Ни юпс	О цозоኆεжу цիсрθму	ዧօ ሦαклу	Ο зը
Гաኑ уцуςеባ яኑиклискιт	Сυլуፆе ւեцочομанխ ፊтխսоктቁη	Са ሂо	Оςխнаψቾхо ι ֆ

Tracy podkreślał, że Stary człowiek i morze był najtrudniejszym filmem w jego karierze. Jack Moffitt z „The Hollywood Reportera” zwrócił uwagę na „intymność i ujawnienie uniwersalnego ludzkiego doświadczenia”, które według autora „wykraczało poza aktorstwo i stało się rzeczywistością”.

Gucio Kaja) Uwagi i dodatkowe informacje dla wersji Stary człowiek i morze (tłum. Gucio Kaja): Marginesy, 2022. Do BiblioNETki wprowadził (a): k_ret. Twoja ocena: Średnia ocena: 3,80 ; książkę oceniło 5449 użytkowników zobacz szczegóły. Książkę w schowku ma: 118 użytkowników - zobacz szczegóły.